Voorbij de onrust ligt de rust

Er om heen draaien, treuzelen, excuses verzinnen, uitstellen... Het zijn allemaal manieren om weg te blijven bij uitspreken wat ons dwars zit. ‘Het is de angst die mij tegenhoudt’ of ‘Ik wil de ander niet kwetsen.’, hoor ik vaak. En ondertussen groeit de onrust vanbinnen.

‘Nee’, zeg ik dan. ‘De angst is er immers ook als je je niet uitspreekt. Die voel je nu ook. Het is de manier waarop je jezelf probeert te beschermen tegen kwetsbaarheid, die maakt dat je je niet uitspreekt. Je ‘terugtrekken en stilhouden’ is één van de drie pantsers die wij mensen ontwikkelen om onszelf te beschermen. Zo’n pantser lost echter niets op. De angst blijft, net als de onrust. Daarom zeg ik: kies voor de korte pijn in plaats van de lange. Spreek je uit en zeg wat je dwars zit. Dan is het bespreekbaar en kan je er iets aan doen.’

Als je kunt accepteren dat ongemak bij het leven hoort, dan kun je er voorbij komen. Doe je dat niet dan lijkt het ongemak een onneembare vesting. Maak een keuze, accepteer je onrust en ga in gesprek. Voor sommige dingen is er nooit een goed moment. Kies voor de korte pijn. Als je eenmaal inziet dat er altijd pijn is, dan kies je er toch nooit meer voor om jezelf lange pijn aan te doen?

Wat zou er gebeuren als je deze week kiest voor korte pijn en eindelijk zegt wat al zo lang op je hart ligt?