'Ik wil wel om hulp vragen'

‘Ik wil wel om hulp vragen,’ zei ze, ‘maar steeds als ik op het punt sta om het te doen, slik ik mijn woorden in en kies ik ervoor om het toch alleen op te lossen. Ik wil niet dom overkomen.’ 

‘Weet je wat zo fijn is aan kunnen omgaan met kwetsbaarheid,’ antwoordde ik haar, ‘Dat je voorbij het punt kunt komen waarop je normaal gesproken je woorden inslikt. Je weet hoe, bij wie en wanneer je om hulp kunt vragen en durft het ook te ontvangen.’

Door je bewust te zijn van je verlangen naar verbinding aan de ene kant, en de angst van afwijzing aan de andere kant, kun je jezelf geruststellen en vragen om de hulp die je nodig hebt. Een verhaal dat we in ons hoofd verzinnen is bijvoorbeeld: ‘Als ik de ander om hulp vraag, dan ben ik misschien wel niet meer die slimme collega. Dan val ik vast door de mand. Ik kan het beter zelf oplossen zodat het beeld dat de ander van mij heeft niet verstoord wordt.’ 

De werkelijkheid kan heel goed zijn dat de ander zich juist een beetje onzeker bij jou voelt, omdat jij het altijd zo goed weet en zelf kan. Op het moment dat jij om hulp durf te vragen, ontmoet de ander jou als mens en ontstaat er verbinding. 

Als er iets is dat wij mensen namelijk fijn vinden, dan is het andere mensen helpen. Dat geeft ons namelijk het gevoel dat we van waarde zijn.

#durfteverbinden #durfteverbindenmetjezelf #dekrachtvankwetsbaarheid